bg2.jpg
electronicsafterhours.com

Odroid

Hardkernel, właściciel marki minikomputerów jednopłytkowych Odroid, jest jedną z dłużej obecnych na rynku firm, nastawionych głównie na produkcję SBC. Przedsiębiorstwo powstało pod koniec pierwszej dekady tego stulecia i już w 2009 wprowadziło na rynek pierwszą generację urządzeń. Od tamtej pory co roku pojawiają się nowe minikomputery sygnowane nazwą Odroid, które nie tylko stanowią bezpośrednią konkurencję dla innych znanych marek takich, jak Raspberry Pi, Banana Pi czy też Asus Tinker Board, ale także niejako „wymykają się” standardom, wypracowanym przez konkurentów. W tym artykule przyjrzymy się najciekawszym modelom minikomputerów Odroid. Szczególną uwagę zwrócimy na ich zalety, istotne z punktu widzenia zawodowych programistów oraz integratorów systemów, a także… makerów, poszukujących wydajnych komputerów wbudowanych do wymagających projektów.

Nowa jakość w znanej formie – Odroid C1+

Nasz przegląd otworzymy modelem Odroid C1+. Minikomputer jest bardzo zbliżony konstrukcyjnie do urządzeń z głównej linii produktowej Raspberry Pi, zarówno pod względem mechanicznym (rozmieszczenie złączy i rozmiary PCB), jak i funkcjonalnym (obecność 40-pinowego złącza GPIO, rodzaj i liczba portów USB, HDMI oraz Ethernet). Moduł bazuje na 4-rdzeniowym procesorze ARM-7 Core-A5, taktowanym zegarem o częstotliwości 1,5 GHz. Renderowanie grafiki wspiera koprocesor ARM Mali 450MP, obsługujący bibliotekę OpenGL ES

2.0/1.1. Pojemność pamięci RAM wynosi 1 GB, a co ważne – oprócz slotu kart microSD minikomputer Odroid C1+ obsługuje także kompatybilne, miniaturowe moduły eMMC, które można podłączyć za pomocą precyzyjnego gniazda na spodniej stronie płytki drukowanej. Na PCB znalazł się scalony odbiornik podczerwieni, złącze baterii podtrzymującej dla zegara RTC oraz złącze portu szeregowego. W zestawie otrzymujemy dedykowany, wysokowydajny radiator, znacznie poprawiający chłodzenie procesora oraz pamięci RAM i obejmujący niemal cały środek płytki drukowanej.

Odroid XU4 – niepozorny demon prędkości

Szczególnie interesującym przykładem nowego podejścia do projektowania minikomputerów jednopłytkowych jest model Odroid XU4. Urządzenie bazuje na ośmiordzeniowym procesorze Samsung Exynos5422, wyposażonym w rdzenie ARM Cortex-A15 oraz ARM Cortex-A7 i wspierającym jedną z najnowszych generacji biblioteki OpenGL ES 3.0/2.0/1.1 dzięki wbudowanemu koprocesorowi graficznemu 3D Mali-T628 MP6. Dwa spośród trzech zamontowanych na płytce minikomputera gniazd USB obsługują standard USB 3.0, co umożliwia bardzo szybką wymianę danych, w szczególności z dyskami zewnętrznymi i innymi urządzeniami o dużej przepustowości łącza. Na płytce znalazło się też miejsce na gniazdo Ethernet, port HDMI, gniazdo zasilania DC 5V, dwa złącza GPIO, przycisk zasilania, slot kart microSD, a nawet… przełącznik trybu bootowania. Upakowanie tak dużej ilości interfejsów i urządzeń peryferyjnych było nie lada sztuką zważywszy na fakt, że znaczną część powierzchni płytki minikomputera zajmuje solidny radiator z chłodzeniem aktywnym w postaci zintegrowanego wentylatora. Minikomputer Odroid XU4 doskonale nadaje się do aplikacji wymagających bardzo dużej wydajności obliczeniowej.

Odroid MC1 – Twój pierwszy krok do budowy własnego superkomputera

Jeszcze do niedawna pojęcie „superkomputer” odnosiło się do wielkich klastrów obliczeniowych, zajmujących niemałe hale i wymagających potężnych systemów klimatyzacyjnych. Dziś klaster obliczeniowy – choć oczywiście w znacznie mniejszej skali – możesz postawić… na własnym biurku! Pomoże Ci w tym najnowszy zestaw Odroid MC1. Nie jest to już minikomputer jednopłytkowy, ale złożenie czterech identycznych modułów, zamocowanych na wspólnej ramie i wyposażonych w jeden, wielki (w ich skali rozmiarów) wentylator. Każdy z minikomputerów posiada 8-rdzeniowy procesor co oznacza, że w kostce o wymiarach 112 x 93 x 72 mm otrzymujesz łącznie aż 32 rdzenie! Tak duża moc obliczeniowa nadaje się już do wielu zaawansowanych zastosowań, z których wymienić należy przynajmniej programowanie równoległe w języku Java (możesz skorzystać z gotowego środowiska MPJ Express), farmę serwerową (producent dostarcza przykład takiej implementacji) czy też instalację Apache Hadoop, przeznaczoną do rozproszonego składowania dużych ilości danych